Paas retraite
Al weer heel wat jaren geleden besloot ik na een hele drukke periode op mijn werk in verband met een fusie, om een heerlijk paasweekend te hebben.
Via mijn yogadocente had ik geboekt voor een Paas retraite in België waar Savitri en Andrew een weekend zouden geven vol met yoga, meditatie en wandelingen.
Heerlijk, blij in mijn oude autootje vertrok ik naar het buurland België.
Daar kwam ik aan in een groot klooster, en maakte kennis met enkele andere retraite gangers. Met name een lieve, wat oudere Indische vrouw, die ik hielp met haar koffers, ze wogen dieplood, maar het lukte me om ze de trap voor haar op te tillen. Ik ben haar uit het oog verloren en vraag me af hoe het met haar gaat. Ik kreeg een kamertje op de tweede etage met een bed, stoel en een kast, heel eenvoudig en een gemeenschappelijke douche op de gang. Maar ik was zo moe, ik had overal kunnen slapen.
We begonnen met heerlijke opwarmingsoefeningen, een rugmassage, die we elkaar gaven en veel yoga. De prachtige stem van Savitri ontroerde me diep toen zij ‘Let It Be’ zong van de Beatles. Tussen door waren er wandelingen en gezamenlijke maaltijden. Ik maakte er kennis met Jessica een leuke vrouw, waar ik veel mee heb gesproken.
Ik vroeg aan een van de begeleiders of deze vorm van yoga ook werd gegeven in Den Haag. Zij keek me aan en zei: ‘nog niet, maar misschien wil jij wel dru yoga docent worden’.
Ik was stom verbaasd en keek haar aan alsof ze niet begreep dat ik een baan had die mij 60 uur per week in beslag nam, enkele kilo’s overgewicht en een slechte rug wegens de val van een paard. Dus dat idee was geheel onmogelijk!
Aan het eind van het weekend namen we afscheid en vroeg Jessica opgewekt of ik haar eens wilde komen opzoeken in Brussel. Ineens was ik in tranen, mijn beste vriendin was daar jaren geleden omgekomen bij een auto ongeluk en ik was nooit van plan terug te keren naar Brussel.
Waar die tranen ineens vandaan kwamen was mij een raadsel, maar ik dacht als dru yoga dit ‘oude’ verdriet los kan maken, dan is het wel heel bijzonder. Een van de begeleiders hield mijn hand vast en opperde dat ik een boom zou kunnen planten als ritueel en ter nagedachtenis aan mijn lieve vriendin.
Bij het afscheid kregen we allemaal een kleine boom, een Es van zo’n 2 cm mee naar huis. Het leek eigenlijk meer op een cocktail prikkertje dan een boompje. Ik koesterde het boompje in een pot in mijn tuin. Ik gaf het water, verse aarde, mest en zorgde voor een zonnige beschutte plek.
Enkele weken later vertrok ik naar Wales voor een pathfinders week, op de terug weg naar huis, wist ik het: ik word dru yogadocent. Inmiddels ben ik dru yogadocent, meditatietrainer, natuurcoach, passietesttrainer en is mijn leven totaal veranderd. Dagelijks breng ik tijd door in de natuur, ik ben verhuisd naar het platteland, getrouwd en heb een hond. Geef wekelijkse yoga en meditatielessen en voel me intens dankbaar voor dit prachtige leven. De boom is inmiddels veel groter dan ik en staat in de tuin. Het is winter en er ligt nog sneeuw, maar er zijn al weer hele kleine knopjes zichtbaar aan de taken van de boom.
