dinsdag 11 maart 2008

"zomaar een verhaal"


Na de yogales dronk ik thee met de cursisten of yogi's zoals ik ze noem. Ik zat naast Liesbeth, zij vertelde mij dat haar man naar Kenia was. Ik vroeg haar wat hij daar deed.

Haar man is jarenlang arts geweest, maar door een burnout al 10 jaar gestopt met werken en inmiddels met pensioen. Na zijn burnout vroeg een collega hem mee op reis naar Kenia. Hij had weinig of geen affiniteit met dit land. Maar hij ging uiteindelijk toch mee. Daar ontmoeten hij een schoolhoofd die zeer begaan was het met de scholing van de kinderen. Maar de school was een bouwval. Aangestoken door het enthousiasme en bevlogenheid van het schoolhoofd ging de man van Liesbeth terug naar huis. Thuis gekomen ging hij fondsen werven en inmiddels is er een nieuwe school gebouwd en hebben er 1400 kinderen les! Nu wordt ervoor gezorgd dat de kinderen ook kunnen lunchen op school. Wat voor ons zo vanzelf sprekend is, is daar nog een uitzondering.

Waar een burnout toe kan leiden! Ik ken Liesbeth's man niet maar ik juich zijn hart toe.


Geen opmerkingen: