Ik was een paar dagen in Marrakech. Daar logeerde ik in een Riad in het midden van de oude stad. Abderrahim zorgde er voor het ontbijt en zijn vriendin vertelde ons dat hij last had van zijn onderrug. Hij was al onderzocht door een dokter en ook op de röntgenfoto was niets te zien.
Dus nodigde ik hem uit om mee te doen met mijn yogaoefeningen 's-morgens vroeg op het dak van de Riad. Ik gaf hem een aantal oefeningen die zijn stevige spieren op konden rekken en een ontspanning. Zo goed en zo kwaad als dit ging in het Frans. Het beviel hem goed en hij zou dagelijks enkele oefeningen gaan doen.
Ik luisterde naar een gesprek die mijn vriendin Jacqueline met hem voerde over zijn toekomst.Hij vertelde weinig wensen te hebben, hij geeft zich over aan de wil van God. Misschien zou God hem nog een vrouw sturen, zij hoeft niet mooi te zijn maar wel lief en wat kinderen. Ten aanzien van zijn ambities en carrière gewoon een baantje om genoeg geld te verdienen om te leven, het maakte hem eigenlijk niet zo veel uit wat voor een baan.
Hij zingt in een band, zorgt voor zijn oma, moeder en tantes. Hij bleek een bijzonder mens, zeker in de ogen van een westerling die vaak vol met ambities en wensen, al staat met 1 voet in de toekomst en een hoofd (te) vol met plannen.
Bovenal is hij gelukkig en tevreden met weinig, ook zou hij tres content zijn als ik ze weer eens kwam bezoeken in Marrakech! Inshallah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten